Van tegenstanders tot love birds: ‘Ik haalde haar met de fiets op in Parijs’
Het oude zwembad van Charlois
Yvette Dortmond ontmoette haar man Marcel van den Dool in het oude zwembad van Charlois. Zij was daar zwemonderwijzer en badjuffrouw. “Marcel kwam er zwemmen met een vriend, gewoon lekker baantjes trekken. Het viel me wel op dat het een leuke, spontane jongen was, maar ik dacht er in eerste instantie niets bij. Wat ik niet wist, was dat zijn zus achter de bar stond bij het zwembad. Hij dronk een bakkie koffie en we zeiden elkaar gedag. Dat was het eerste contact.”
‘Van dat zwemmen kwam steeds minder terecht’
Maar Marcel was er de week erna weer. En de week daarna wéér. Allemaal om Yvette te zien. “Het eerste gesprek ontstond door zijn zus achter de bar. Zij vertelde dat het haar broer was. Ik geloofde dat eerst niet haha! Daarna raakten we iedere keer aan de praat. En van dat zwemmen kwam steeds minder terecht”, lacht Yvette.
22 jaar verder en 2 kinderen rijker
Op een gegeven moment nam Marcel een roos mee voor Yvette en toen had ze pas in de gaten dat hij haar écht leuk vond. “Ik vond dat zo vreselijk lief. Al snel gingen we barbecueën bij zijn ouders en toen was het ‘aan’. Inmiddels zijn we 22 jaar verder en 2 kinderen rijker.”
Van tegenstander tot love birds
In haar tijd bij het oude zwembad van Charlois, ontmoette Yvette nog een andere Marcel: Marcel van der Meer. Zij zijn nu onze collega’s bij Sportbedrijf Rotterdam. En ook Marcel ontmoette de liefde van zijn leven, Judith Bander, tijdens het sporten. Hij vertelt: “Judith en ik leerden elkaar halverwege de jaren ’90 kennen tijdens een roeiwedstrijd op de Rotte in Hillegersberg. We zaten allebei bij een andere drakenbootvereniging in Rotterdam, Judith bij de R.D.C. en ik bij de Mme. Butterfly. Op dat moment waren we dus elkaars tegenstanders.”
‘Haar donkere ogen, gitzwarte haar en krachtige uitstralingen vielen meteen op’
“Je zit met 12 mensen in een boot, maar haar donkere ogen, gitzwarte haar en krachtige uitstraling vielen me meteen op. Toen we een praatje maakten, kwam ik erachter dat we nog veel meer raakvlakken hadden dan alleen het roeien. Het klikte enorm goed”, aldus Marcel. Judith had op dat moment al 3 kinderen. Ze vertelt: “We maakten tijdens volgende wedstrijden steeds weer een praatje. Ik dacht dat het puur vriendschappelijk was, want ik was ervan overtuigd dat hij niet zat te wachten op een vrouw met 3 kinderen. Maar de connectie was er wel.”
De eerste date: met de fiets naar Parijs
De verenigingen slonken, waardoor ze gezamenlijk gingen trainen. “Judith vertelde dat ze als begeleider mee zou fietsen met de Roparun. Dus ik stelde voor om haar te halen. Op de fiets natuurlijk! Dat was onze eerste date.” Judith gaat verder: “Alles veranderde toen hij daar in Parijs aan kwam fietsen. Ik wachtte hem op aan het eind van de Roparun. En daar was dan ook onze eerste zoen.”
‘De drakenboten verdwenen, maar het fietsen bleef’
Dat betekende niet alleen dat Marcel een vriendin had, hij kreeg er ook meteen 3 zonen bij. “Dat ging eigenlijk meteen heel goed. Later hebben we er nog 2 zonen bijgekregen en nu hebben we al 4 kleinkinderen. We zijn na 25 jaar nog steeds harstikke blij met elkaar.” Het sporten is er ook altijd ingebleven. Marcel vertelt: “De drakenboten verdwenen, maar het fietsen bleef. Dat doen we nog steeds samen, ook op vakantie. Dit jaar nemen we de tandem mee naar Italië.”
Tips voor een gelukkige relatie
Beide koppels hebben elkaar dus door het sporten ontmoet, maar zijn ook al meer dan 20 jaar samen. Hoe je dat doet? Volgens Yvette is het belangrijk om eerlijk te zijn en respect te hebben voor elkaar: “Als je niet eerlijk bent krijg je wrijving. En als je elkaar niet respecteert ook. Je moet elkaar in je waarde laten, ook al denk je soms anders over bepaalde dingen.” Een tip van Marcel en Judith is om elkaar af en toe de ruimte te geven: “Dat werkt voor ons heel goed. En samen sporten! Dat is er bij ons altijd ingebleven. Tot slot is het denk ik goed om je te beseffen dat een relatie niet de gewoonste zaak van de wereld is. Het is iets speciaals, en het is belangrijk dat je daar waardering voor hebt. Je weet namelijk nooit wat er na vandaag gebeurt.”