In Oud-Mathenesse is sporten voor doorbijters

Laurens Hofman was net begonnen als zelfstandig freerunningleraar, toen hij sportregisseur Menno tegenkwam. Die zat in Oud-Mathenesse, waar bijna geen sport voor kinderen wordt gegeven. “Het is een lastige wijk, zei hij, maar wil je het daar niet eens proberen? Uit mezelf had ik dat nooit gedaan. Nu heb ik daar een van mijn trouwste groepen.”

Terug

“VANUIT ONDERNEMERSOOGPUNT LIJKT HET GEEN HANDIGE KEUZE. MAAR IK HAD HULP VAN MENNO. EN IK HOUD WEL VAN EEN UITDAGING.”

Juist omdat sporten voor veel kinderen hier niet vanzelfsprekend is, wilde Menno hier iets opzetten. Om ook hier de (jonge) Rotterdammer in beweging te krijgen. Freerunnen bleek een sport die goed past bij de lokale kids.

Laurens: “Mijn doelgroep is kinderen tot 12 jaar. Veel kinderen in de wijk hebben een Poolse of Bulgaarse achtergrond. Hun ouders spreken vaak de taal niet of niet goed. Ik moet dus soms aan een kind van 8 uitleggen hoe dat werkt: inschrijven, betalen, wat krijg je ervoor, enzovoort. Dat kost je drie keer zoveel energie. Vanuit ondernemersoogpunt lijkt het dus geen handige keuze. Maar ik had hulp van Menno. En ik houd wel van een uitdaging.”

“HET IS DE ENIGE SPORTLES DIE ZE IN DE WEEK HEBBEN. DUS ZE KOMEN ALTIJD. ZE STRIJDEN ER ECHT VOOR.”

Sportregisseurs zoals Menno helpen bijvoorbeeld met het zoeken van de juiste sportlocatie, het beter leren kennen van de doelgroep en hun prijs bepalen. Laurens kreeg ook hulp bij de promotie. Maar zelf had hij ook een creatieve manier van klanten werven.

“Ik ben letterlijk kinderen van pleintjes gaan plukken met de vraag: ‘Jongens, gaan jullie mee freerunnen?’ Dan kregen ze gelijk hun eerste proefles. Inmiddels heb ik achttien kinderen in de groep en is het een van mijn trouwste groepen in de stad. Voor deze kinderen is het vaak de enige sportles die ze in de week hebben. In andere wijken moet ik concurreren met de wekelijkse hockey- of voetbaltrainingen en wedstrijden. En vaak ook een nog een tennisles. Maar deze groep komt altijd. Ze strijden er echt voor.”

DE WENSEN EN BEHOEFTEN ZIJN IN ELKE WIJK NET EEN BEETJE ANDERS

“Freerunnen leer je binnen, waar je een veilige setup kan maken met bijvoorbeeld matten zodat je die salto’s en tricks kan leren. Daarna kan je ze buiten doen. Maar je kan sowieso altijd buiten parcours oefenen: dat is veel springen van obstakel naar obstakel, met bijvoorbeeld gekke radslagen tussendoor. Dus dat deden we in het voorjaar veel vanwege corona. Freerunnen is populair. Kinderen zien de filmpjes online en willen het ook doen. Mijn doel is om zoveel mogelijk plekken te creëren in de stad waar ze veilig kunnen trainen.”

Laurens merkt dat op al die verschillende plekken de wensen en behoeften vaak net iets anders zijn. Daarom heeft ieder gebied ook een eigen sportregisseur, die allemaal kennis van hun eigen gebied en het overige aanbod daar hebben. Hoe ziet hij de samenwerking met de sportregisseurs voor zich in de toekomst?

“Op dit moment ben ik met Eva en Bas in Ommoord bezig om iets op te zetten. Er is daar nog geen freerunningles. Het trampolinepark dat er was is weg, dus die kinderen zouden bij mij kunnen starten als ze het leuk vinden. Freerunnen is wel een andere sport, maar de kinderen zitten nu waarschijnlijk thuis. Dus er is vraag. Én de kans om die kinderen weer in beweging te krijgen.”

Benieuwd wat Sportregie voor jou kan betekenen?

Neem contact op met de sportregisseur uit jouw gebied!